Әбйәлил районы хозур күлдәре менән дан тота. Хәлил ауыл советы биләмәһендә өс күл һәм бер нисә быуа бар. Минең бала саҡ шул күл-быуалар, йылғалар буйында үтте тиһәм, һис тә хата булмаҫ. Дарыулы йылғаһында – бағыр, күлдәрендә суртан, алабуға, ҡара балыҡ, ажау, опто, ҡыҙылғанат, шамбы, аҡ амур, һаҙан була торғайны.
Ул ваҡыттағы балыҡ запасын хәҙерге менән сағыштырып булмай инде. Шулар араһынан бер күл тураһында әйтеп үткем килә, ул да булһа – Һултан күле. Сите ҡамыш менән ҡапланған, ҡарап тороуға бер нисә өлөштән торғандай тойолған, йәйрәп ятҡан күл. Иң иҫтә ҡалғаны – күлдең уртаһында утрау – Уртағас күренеп тора. Утрауына сыҡҡан кешеләр ундағы ҡарағат ҡыуаҡтарына һәм емештәренә һоҡланыуын йәшерә алмаҫ ине. Ҡарағаттары эре, ҡәҙимге сейә ҙурлығында. Беҙ, унда кәмә менән сығып, емештәрен тирә торғайныҡ.
Шулай ҙа һүҙем ул турала түгел. Уның һыуында йәшәгән ҡара балыҡ тураһында һөйләгем килә. Был балыҡтың тәмлелеге тураһында һүҙҙе ҡуйыртмай ғына, уны ҡармаҡҡа нисек тотҡаныбыҙҙы бәйән итмәксемен. Был шөғөл – үҙе бер мауыҡтырғыс донъя бит ул. Ваҡытында ҡайһы берәүҙәр уны ауға ла эләктерә ине. Әммә мине ҡармаҡҡа тотоу әсир итте. Дәрестән сығам да, эштәрҙе бөткәс, күлгә һыпырта торғайным. Марат еҙнәм:
– Ҡәйнеш, эремсек алдыңмы? Ҡара балыҡты тик уның менән генә арбап була, – ти торғайны.
Ҡармаҡ һалыр урынды билдәләгәс, селәү ҡаптырып һыуға ырғытаһың. Бер-бер артлы ҡабып ҡына торған балыҡ түгел ҡара балыҡ, ҡайһы берҙә яртышар сәғәт сиртеүҙән туҡтауы мөмкин. Иң тәүҙә уның ҡамыш араһындағы йөрөгән юлын табырға кәрәк. Беренсе тапҡыр ҡара балыҡты һөйрәп сығарғас, аптырап киттем, “ҡара әле, ят балыҡ та йәшәй икән беҙҙең күлдә” тип уйланым. Шулай итеп, яратҡан күлемдең мәртәбәһе тағы ла арта төштө. Ошо ваҡыттан алып, йыл һайын бер нисә мәртәбә булһа ла, ҡара балыҡ ҡармаҡларға сығам. Кәмәлә йә ярҙа шым ғына, сабыр ултыра белһәң, табышһыҙ ҡайтмаҫһың. Элек урыҫтар, уның ялҡаулығына төрттөрөп, “лень” тип атаған, һуңынан “линь” атамаһы барлыҡҡа килгән. Тыныс урынды ярата ул. Тағы бер үҙенсәлеге бар: суртан да, алабуға ла ҡара балыҡҡа һөжүм итеп бармай, күрәһең, төҫө сәбәпселер, йәшкелт-һоро төҫтө әллә ни яратмай йыртҡыс балыҡтар. Һыу йылына башлағас та ҡаба башлай, уның иң яратҡаны – селәүсен.
...Ярайһы ғына табыш менән ҡайтыр юлға сыҡтым, бер саҡрымдай араны үтергә кәрәк. Ярға 30-40 метр ҡалғас, ялтырма менән суртан тотоу ниәте тыуҙы, унда-бында ташлайым, бер заман суртан ҡапты бит. Инде сығарып кәмәгә һалдым тигәндә, аяғым менән ҡара балыҡҡа баҫҡанмын. Һыуға сумғанымды һиҙмәй ҙә ҡалдым, сөнки тиреһе лайлалы бит, шулай ҙа теге суртанды ҡулдан ысҡындырмайым. Икенсе тапҡыр барғанда балыҡтарҙы һалып барырға селтәр тоҡ алдым. Бына шулай һыу буйына йыл әйләнәһенә йөрөй торғас, оҫтараһың икән.
Ҡалҡыуыслы ҡармаҡҡа тотоу иң отошлоһо, тик ҡармаҡ ебегеҙ ныҡ булһын (0,30-0,35), ырғаҡтың 8-9-сы һанлыһын бәйләргә кәрәк. Ҡара балыҡ ҡышҡыһын ләмгә күмелә лә йоҡоға тала. Атмосфера баҫымын тиҙ һиҙемләй, көн боҙолоуын иҫкәртә, һыуҙан ырғып өҫкә сыға.