– Ә һин нишләп һуҡмайһың?
– Ә-ә-ә? Ы-ы-ы... Мин... мин бит... һуҡмайым. – Ниндәйҙер сәйер тойғо. Әллә мин йүләр, әллә килгән ҡунаҡтар. Китте һорауҙар:
– Һин нимә, бөтөнләй һуҡмайһыңмы ни?
– Юҡ, бөтөнләй һуҡмайым.
– Байрамдарҙа ламы ни?
– Байрамдарҙа ла.
– Э-э-э, атыу һин тегеләр араһынанмы ни, кемдәр күп һуҡҡан да, һуңынан туҡтап ҡалғандар араһынан?
– М-м-м... Мин бер ҡасан да бының менән булышманым.
– Һин нимә, секталамы әллә?
– Юҡ. Нишләп һуғырға? Был бит һаулыҡ өсөн зарарлы, һуңынан баш ауырта. Минен һау булғым килә.
– Йә, Яңы йыл да инде, бөтәһе лә һуға, бер-ике һуғыуҙан бер нимә лә булмай. Бында иң мөһиме самаһын белергә, самаһын белһәң, хатта файҙалы.
– Нисек инде һуғыу файҙалы булһын?
– Һуғыу самалы булырға тейеш. Беҙҙә атыу халыҡ һуға белмәй, бөтә бәлә ошонда. Юғиһә һуҡҡыланып алалар ҙа, әйҙә шунан тора алмай яталар. Ә бер-ике һәйбәт, сифатлы һуғыуҙың бер зыяны юҡ.
– Күпме һуҡһаң да зыянлы. Табаның сифатының бында бер ҡыҫылышы юҡ.
– Пф-ф-ф, минең ана танышым ғүмер буйы һуҡты, 90-ға тиклем йәшәне.
– Бәлки, һуҡмаһа тағы ла оҙағыраҡ йәшәр ине?
– Һин нимә? – Ҡыҙып китте был. – Әллә мине тыяһыңмы? Мин бер кемгә лә ҡамасауламайым, теләйем икән һуғам, эштән һуң үҙемә әҙерәк ял итеп алырға рөхсәт итә алам!