Туғаным яҡшыраҡ йәшәһен!

Ата-әсәләре баҡыйлыҡҡа күскәс, туғандар бер-береһенән һис ҡасан айырылышмаҫҡа һүҙ ҡуйышҡан. Өлкәненең йорт-биләмәһе эргәһендә кесеһенә бергәләп өй төҙөгәндәр. Араларын иген һаҡлау өсөн ҡаҙылған соҡорҙар ғына айырып тора, ти. Уңдағыһы – ағай кешенеке, һулдағыһы – ҡустыһыныҡы.

Һәр кис йәстү намаҙынан һуң өлкәне әлеге соҡорҙар янына килә лә, үҙенекенән күпмелер иген алып, ҡустыһыныҡына һала, ти.

– Аллаһ Тәғәлә миңә яҡшы ҡатын, иманлы балалар биргән. Ә ҡустымдың әлегә бер кеме лә юҡ. Үҙенә иген булһа ла күберәк тейһен. Раббыбыҙ күршегә ярҙам итергә өндәгән, әгәр ҙә инде ул туғаның да икән, яуаплылыҡ тағы ла арта, – тип үҙ ғәмәленә баһа биргән ағай кеше.

Ә ҡустыһы, киреһенсә, иртәнге намаҙ һайын йәшерен рәүештә ағаһының иген соҡорон тултыра бара икән:

– Яңғыҙ кешегә күп кәрәкмәй. Ә ағайым ғаиләле, балалар үҫтерә. Тимәк, игенгә ҙурыраҡ мохтажлыҡ кисерә. Раббыбыҙ күршегә ярҙам итергә өндәгән, әгәр ҙә инде ул туғаның да икән, яуаплылыҡ тағы ла арта…